15.06.20

Nie pisałam o tym, że wróciłam do domu rodzinnego na czas kwarantanny - a właściwie na czas zdalnego studiowania. Teraz jednak w końcu wróciłam z powrotem do Krakowa. Czas wrócić do normalności? Raczej chciałam zmienić otoczenie, powrócić do miejsca gdzie muszę być samodzielna. Chciałam wrócić do pracy, która daje mi jakiś sens w życiu. I do ludzi, których widzę rzadko, ale jednak dających mi wsparcie. Wciąż na głowie mam mnóstwo planów do zrealizowania - a czasu nie tak dużo jakbym może chciała.

Biorę kilka oddechów i próbuję wziąć się za obowiązki.

Read More

25.03.20

Wkroczyłam w czas większej produktywności, który na pewno kiedyś się skończy, potem znowu zacznie... 

Każdy dzień w tej chwili wygląda tak samo. I nie, nie narzekam na tę rutynę. Na razie. Bo w tym momencie czuję, że robię wszystko, krok za krokiem, pomału, ale zmierzam do gdzieś istniejącego dalekiego końca. 

*

Nie rysowałam już dawno. I nie wiem kiedy będę. Za to powróciłam do innej przyjemności z dzieciństwa. Czytam książki codziennie. I nie te psychologiczne, te porzuciłam już jakiś czas temu. Nie warto drążyć w swój umysł. Ani na siłę szukać tam prawdziwego siebie. < wiem, filozofuję, bo często lubię >.

Czytam powieści, fantasy najczęściej. I udało mi się znaleźć nową perełkę.

* 

Natomiast zdecydowałam się na coś, o co bym kiedyś siebie nie posądziła. Ale to jeszcze w przyszłości. I w przyszłości to opiszę. Jeśli nic nie zaniecha tych planów. Ale dzięki temu, że mam jakiś cel, plany, czegoś wyczekuję, czuję się lepiej.

*

Żyjemy trochę jak w filmie. Jednak ja trzymam się bezpiecznie na uboczu. Robię swoje. I mam nadzieję, że ten film się skończy, a ja, jak zawsze, nie będę wiedzieć co się w nim działo.

Read More